شیرکلا وطن من

شیرکلا روستایی در دل طبیعت سرسبز و شالیزارهای مازندرانwww.shirkola.ir

شیرکلا وطن من

شیرکلا روستایی در دل طبیعت سرسبز و شالیزارهای مازندرانwww.shirkola.ir

به سراغ من اگر می آیید


پشت هیچستانم .


پشت هیچستان جایی است.


 پشت هیچستان رگ های هوا ،


پر قاصد ها ییست که خبر می آرند،


از گل واشده ی دورترین بوته ی خاک .


روی شنها هم نقشهای سم اسبان سواران ظریفی است


که صبح،به سر تپهی معراج شقایق رفتم


 


پشت هیچستان ، چتر خواهش باز است:


تا نسیم عطشی در بن برگی بدود،


زنگ باران به صدا می آید.


آدم اینجا تنهاست


و در این تنهایی، سایه ی نارونی تا ابدیت  جاریست .


به سراغ من اگر می آیید،


                نرم و آهسته بیایید


                 مبادا که ترک بردارد چینی نازک تنهایی من.


************



یاد سهراب سپهری گرامی باد

آب را گل نکنیم ...

شعر سهراب سپهری

گر چه میدونم همه شما اینو حفظ شدید

ولی چون همیشه زمزمه میکنم

اینجا گذاشتم

یاد  سهراب گرامی باد

**********


آب را گل نکنیم :
در فرودست انگار، کفتری میخورد آب .
یا که در بیشه دور، سیرهای پر میشوید .
یا در آبادی ، کوزهای پر میگردد .
آب را گل نکنیم :
شاید این آب روان ، میرود پای سپیداری ، تا فرو شوید اندوه دلی .
دست درویشی شاید ، نان خشکیده فرود برده در آب .
زن زیبایی آمد لب رود ،
آب را گل نکنیم :
روی زیبا دو برابر شده است .
چه گوارا این آب!
چه زلال این رود!
مردم بالادست ، چه صفایی دارند !
چشمهھاشان جوشان ، گاوھاشان شیرافشان باد !
من ندیدم دھشان ،
بی گمان پای چپرھاشان جا پای خداست .
ماھتاب آنجا ، میکند روشن پھنای کلام .
بی گمان در ده بالادست ، چینه ھا کوتاه است .
مردمش میدانند ، که شقایق چه گلی است .
بی گمان آنجا آبی ، آبی است .
غنچه ای میشکفد ، اھل ده با خبرند .
چه دھی باید باشد !
کوچه باغش پر موسیقی باد !
مردمان سر رود ، آب را می فھمند .
گل نکردندش ، ما نیز
آب را گل نکنیم.

گرسنه


چه سنگدل است سیری که گرسنه ای را

نصیحت می کند

گرسنگی را تحمل نماید....



غیبت


ای همه کسانی که پشت سر من حرف می زنید

عاشقتونم

که اینقدر درگیر من هستین