یاد گرفتم با احمق بحث نکنم و بگذارم در دنیای احمقانه خویش خوشبخت زندگی کند. با وقیح جدل نکنم چون چیزی برای از دست دادن ندارد و روحم را تباه میکند.از حسود دوری کنم چون اگر دنیا را هم به او تقدیم کنم باز هم از من بیزار خواهد بود. تنهایی را به بودن در جمعی که به آن تعلق ندارم ترجیح میدهم.